Belangrijk is onderscheid te maken met asymptomatische bacteriurie (positieve urinekweek zonder bijpassende symptomen), hetgeen in principe geen behandeling behoeft.
Bij een urineweginfectie (UWI) is er sprake van bacteriurie mèt klinische verschijnselen.
Bij cystitis beperkt de infectie zich tot het oppervlak van de blaasmucosa, zonder tekenen van weefselinvasie. In alle andere gevallen spreekt men van UWI met systemische symptomen.
Daarnaast wordt onderscheid gemaakt tussen patiënten die wel of niet behoren tot een risicogroep op gecompliceerd beloop (*mannen, zwangeren, patiënten met diabetes mellitus of met verminderde weerstand, patiënten met afwijkingen aan de nieren of urinewegen, patiënten met neurologische blaasstoornissen, patiënten met een verblijfskatheter).
E. coli is in het merendeel van de gevallen de verwekker. Daarnaast komen Enterococcus feacalis, Proteus species en Klebsiella pneumoniae veel voor. Bij een langdurige verblijfskatheter komen tevens Serratia, stafylokokken, Pseudomonas, Acinetobacter en gisten voor.
Voorgeschiedenis nieren/urinewegen (cystenieren, eerdere ingrepen en/of infecties), mictieklachten, kolieken, recent antibioticagebruik, recente ziekenhuisopname, nierstenen, blaasdemping, aanwezigheid katheter, palpatie prostaat, slagpijn nierloge. Koorts, perineumpijn, acute (toename van) verwardheid/delier.
In geval van cystitis: behoort de patiënt tot een risicogroep op gecompliceerd beloop*?
Bij recidiverend karakter: diabetes? Residu na mictie (prostaatvergroting bij mannen, verzakking bij vrouwen, neurogene blaas)? Atrofische vaginitis? Zelfkatheterisatie? Cystenieren of nefrolithiasis?
Geef feedback
Indien u vragen of opmerkingen heeft over de inhoud van deze pagina kunt u hier feedback geven aan de redactie van Het Acute Boekje.