Buiktyfus wordt veroorzaakt door inname van faecaal gecontamineerd water of voedsel met Salmonella (para)typhi. In gebieden waar de kans op buiktyfus het grootst is, komt veel antibioticaresistentie voor (Midden- en Zuidoost Azië, o.a. India, Bangladesh, Nepal, Pakistan). Risicogroepen zijn patiënten met maagzuurremmers of een cellulaire immuunstoornis.
Banale bacteriële sepsis, zie verder Koorts uit de tropen.
De eerste 5-7 dagen vaak geleidelijk oplopende koorts, hoofdpijn, spierpijn. Soms acuut met koude rillingen. Beneveld bewustzijn als uiting van typhoïde encefalopathie (betekenis "typhos" in het Grieks: nevel, mist). Diarree is in het begin meestal afwezig.
Relatieve bradycardie. Roseolae op romp. Splenomegalie.
Diagnose wordt meestal gesteld o.b.v. bloedkweken. Zie Koorts uit de tropen.
Leukopenie en aneosinofilie in acute koortsfase.
Zie SWAB richtlijn.
Empirische orale behandeling bij een patiënt afkomstig uit een gebied met veel antibioticaresistentie: azitromycine 1000 mg per os 1 dd gedurende 7 dagen.
Geef feedback
Indien u vragen of opmerkingen heeft over de inhoud van deze pagina kunt u hier feedback geven aan de redactie van Het Acute Boekje.